Het regent. Nee, het regent niet, het giet! Zondagmiddag 18 september 2022. Een datum die bij een aantal mensen al heel lang rood flikkert in het verwachtingsvolle gedeelte van het brein. Het derde Powerlustrum. Vijftien jaar alweer ouder worden en relativeren. Prettig ouder worden! Dat is niet voor iedereen weggelegd, maar daarom juist werd Power opgericht. Door Barbara Bastiaanssen die dat ouder worden graag samen met anderen wilde beleven en begon met het creëren van een gedeeld dak, het Boekhuis. Het Boekhuis kreeg vorm en parallel daaraan groeide Power. Want samen is meer dan de som der delen. Het groepje van het eerste uur breidde zich uit. Een concept was geboren. Een platform voor seniorenactiviteiten ‘voor elkaar en door elkaar’. Amersfoort bofte, een groep mensen die wel eens over het hoofd wordt gezien, zette zichzelf op de kaart.
Was er feest na 5 jaar? Ik was er niet bij, maar zeker is dat daar reden voor was: Power groeide gestaag. Na 10 jaar was Power een begrip in Amersfoort, met een website, activiteiten binnen verschillende thema’s en zo’n 150 deelnemers. Die zich zelf soms niet bewust waren van hun deelnemerschap, evenmin als de organisatie er echt kijk op had, zoals we in de terugblik van Thea Campagne horen, maar ze waren er wel. Een prachtig 2e lustrumfeest werd gevierd in de Observant in hartje Amersfoort. En Power groeide door.
Het driekoppig bestuur dat in 2017 aantrad, bestaande uit Thea Campagne, Gon Veltkamp en HJ Koster zorgde voor continuïteit en eenheid in de organisatie. Een grote groep enthousiaste Powerdeelnemers wandelde, fietste, dronk koffie, bouwde, zorgde, zong, coachte, bezocht concerten, hield lezingen en huiskamergesprekken, borrelde en voelde zich deel van de maatschappij. Initiatiefnemers, coördinatoren en vele powerdeelnemers genoten van de activiteiten en van elkaar!
Zelfs corona kreeg Power niet klein, het café werd digi en onder de coronaradar bleef Power borrelen: 2022 naderde, een lustrumcommissie werd geboren: Hans van Berkel, Maria Bakker, Didi van der Hoeven, Joke Warris, Vincent van Rootselaar, Coby van Rooijen en Mona Coppens.
Vraag vooraf aan Didi: hoe ging dat, in het begin? Hoe moeilijk was het om zo’n programma te bedenken?
Het antwoord, relativerend -je bent Power of je bent het niet- ‘O, dat ging eigenlijk vanzelf. Wij bedachten een programma, een thema, een lezing, workshops. En iedereen was enthousiast. Mensen met power, hoor, die Powermensen! Alleen het laatste stuk was lastig want het moest natuurlijk wel goed lopen. Met kloppende inschrijvingen en een ontvangstcomité en bij voorkeur een beetje leuk weer…maar ook zonder dat wordt het groot feest!’
En dat werd het!
We zijn terug bij zondagmiddag 13:00 uur. Dat leuke weer heeft de commissie niet in de hand en dat werkt niet mee: het giet. Maar dat is dan ook het enige, de organisatie loopt als een trein. In de hal van het Berghotel staat een indrukwekkende rij tafels, badges, lijsten en vrolijke gezichten. Het feest kan beginnen!
Met koffie en thee komen de eerste al oude of juiste nieuwe contacten tot stand. De P en de O zijn meteen duidelijk, wat een Prettige Ouderen allemaal!
In de grote zaal begint Thea Campagne aan haar laatste speech als voorzitter van Power met een terugblik waar groei en bloei nog eens langs komen. De 150 deelnemers van 2017 zijn inmiddels toegenomen tot bijna 500, de activiteiten niet meer te tellen. Met een glimlach draagt ze de hamer en de verantwoordelijkheid over aan haar opvolgster, Bertien Houwing. Ze mag tevreden zijn!
Gon Veltkamp, die samen met Thea en HJ al 5,5 jaar aan de vele touwtjes trekt, bedankt Thea en benadrukt de goede samenwerking in het bestuur en de vernieuwingen die daarvan het resultaat waren. Gon blijft de continuïteit in het bestuur vertegenwoordigen, aangezien ook de penningmeester HJ zijn rekenmachine binnenkort doorgeeft.
Dank, dank, dank, de eerste prachtige zonnebloemen die als een gele draad door het hele feest lopen worden aan Thea overhandigd en Gon verwelkomt Bertien Houwing als nieuwe voorzitter én als dagvoorzitter. Bertien, nog niet zo lang met pensioen na een veelkleurige carrière op sociaal-maatschappelijk gebied, als laatste als wethouder in Amersfoort, vertelt dat zij al een jaartje meeloopt met het bestuur. Ze verheugt zich op haar nieuwe taak in deze bijzondere seniorenclub en roept alle aanwezigen op het organiseren van activiteiten niet alleen aan het bestuur en een paar actievelingen over te laten. Vóór en dóór!
Tijd voor een tussenstop. Het Powerkoor, stralend in groenturkooisblauw zingt ons onder leiding van Edwin Schimscheimer meerstemmig en met volle overtuiging toe dat ook voor ons oudjes dagelijks een nieuwe morgen aanbreekt, dat we natuurlijk nog steeds verliefd kunnen zijn en dat dat ook nu nog traditioneel bezegeld kan worden met een dikke kus (vrije interpretatie van de titels).
Gevolgd door het prachtige nieuwe lustrumlied waarvan het refrein al voordat het de bedoeling is door het hele publiek uit volle borst wordt mee gegalmd. Onze stemmen doen het nog best! Over levenskunst gesproken!
Zonnebloemen voor het koor en hun dirigent.
LEVENSKUNST, het thema van dit lustrum.
Herma Meulenkamp (ITIP) geeft ons een aantal handvatten hoe we ons leven zo volledig mogelijk kunnen leven, inclusief relativeren, dat volgens haar in- en uitzoomen én verbinding betekent. Met Krijtdierjes van Szymborski, een kleine meditatie, een aantal oerbeelden uit de Chinese I Tjing die we vanuit een drone en van dichtbij bekijken en voorzien van een persoonlijke levenskunstvraag stappen wij vanuit de wereld van de innerlijke waarheid de tastbare werkelijkheid weer in, die op dat moment bestaat uit thee met heerlijke taart.
De volledige tekst van Herma’s presentatie kan aangevraagd worden bij het bestuur.
Gewapend met de ervaringen van de afgelopen uren vertrekt het gezelschap geheel volgens draaiboek (chapeau lustrumcommissie) soepel naar de workshop van zijn/haar keuze: levenskunst in verschillende praktijkvormen. Het regent nog steeds, dus de stiltewandeling valt in het water, maar ook daarop is gerekend. De wandelaars mogen meedoen met de film.
Acht workshops met als thema levenskunst. Acht maal anderhalf uur waarin op creatieve wijze vorm gegeven wordt aan dat veelomvattende begrip. Met kijken, voelen, horen; met aquaschilderen; met poëzie en praten, met papier, steen, pen en elkaar…
Tastbare resultaten worden direct geëxposeerd, de innerlijke verrijking wordt als herinnering mee naar huis genomen.
Hoe leuk sommige workshops waren lees je in de appendix.
Het is borreltijd. Ook een belangrijk thema binnen Power, ouder worden doe je liever niet alleen!
Naadloos gaat de borrel over in het heerlijke buffet dat in twee zalen klaar staat. Aan de vele tafeltjes worden oude vriendschappen bestendigd, nieuwe gemaakt. Opnieuw geven de zonnebloemen het beeld een goudgeel randje. Velen hebben zich ingezet om deze dag tot een succes te maken. Vele anderen hebben daarvan ten volle genoten. Voor elkaar en door elkaar!
Maar expliciete dank gaat toch uit naar de leden van de lustrumcommissie, die met hun enorme energie en inzet de kaders creëerden waarbinnen deze PrachtPowerdag tot bloei kon komen. Hulde!
Amersfoort, 6 oktober 2022, Heleen Barbas
Appendix impressie van enkele workshops
Horen, zien en schrijven
Ik nam dus de schrijf-workshop van Jet Holleman over. Ze had me vooraf instructies gegeven en een tasje vol met grote schelpen. Het was de bedoeling dat de deelnemers gingen beschrijven wat ze zintuiglijk aan deze schelpen waarnamen, zonder enige associatie of gedachtegang.
We hebben ons geweldig vermaakt. Het was zo leuk om die schelp van mij aandachtig te bekijken en dat wat ik waarnam onder woorden te brengen. De anderen hebben er ook van genoten.
Maarre….. toen we onze woorden tenslotte ook poëtisch mochten gebruiken, lukte het niet langer neutraal en “objectief” te blijven, hoor.
Agnes Witte
Schilderen met water en pigment
In zaal 2 wachtte Iet Bos ons op.
Zij had twee tafels gedekt met placemats, potten water, paletjes met verf en ons werkgerei: penselen in alle maten.
Iet nodigde ons uit te ontdekken wat er gebeurt wanneer je werkt op tevoren nat gemaakt aquarelpapier.
We ervaarden dat de verf uitvloeit en onvoorziene effecten geeft en hoe je de verf kunt laten uitlopen als je het papier rechtop houdt.
We experimenteerden een uur lang met veel plezier met heel verschillende kunstwerkjes als eindresultaat. Bedankt Iet.
Adriana van der Weijden
Werken met steen
We hadden een mooie ruimte, veel licht en uitzicht op de tuin van het hotel. De meeste deelnemers hadden geen ervaring met het bewerken van een ruwe steen. Voor de workshop had ik 7 stukken speksteen, 1 seloniet en 2 stukken serpentijn. Dit is gelijk ook de volgorde van de “hardheid” van de steen. Speksteen is vrij zacht en is goed met vijlen/raspen te bewerken, daarna volgt de seloniet, die lijkt op het eerste gezicht op oranje, bijna doorzichtig in lagen opgebouwd glas. Serpentijn moet je te lijf gaan met een wat bredere rasp, behoort daarentegen zeker nog niet bij de harde steensoorten.
Op een tafel had ik een aantal beelden van mij zelf uitgestald. Heb ook aan de hand van de diverse beelden uitgelegd, wat in ieder geval mijn eerste stappen met het vijlen/raspen waren geweest . Ook vertelde ik hen welke beeldhouwers mij de laatste 40 jaar hebben geïnspireerd. Daar horen in ieder geval Henry Moore en Barbara Hepworth bij!!
Ik had de stukken steen verdeeld over de tafels. De eerste opdracht aan de “cursisten “was, kijk en voel de steen, de/mijn ervaring leert, dat je direct wel of geen klik hebt. Spiritueler zou de workshop niet worden. Een zucht van opluchting ging door de zaal 😊. Er was per 2 deelnemers een setje van 6 kleine vijlen en raspen. Daarnaast had ik grovere raspen van thuis meegenomen.
De deelnemers gingen enthousiast aan de slag. Al snel herkende een van hen haar hond in het silhouet van de steen. Niets meer aan doen, leek snel haar overtuiging. Anderen zijn fanatiek gaan raspen en volgden mijn advies op, om zoveel mogelijk de steen van alle kanten te blijven bekijken.
Ze raakten enthousiast en ik met hen mee! Het blijft prachtig, wat er met stenen en hun bewerkers gebeurt, ook daar in het Berghotel. Gaandeweg kwamen er ook vragen, of ik na deze workshop ook beeldhouw les wilden geven. Dat gaat ook gebeuren, een aantal deelnemers starten bij mij thuis.
Aan het eind van de workshop heb ik de deelnemers gevraagd, of zij hun “producten” ten toon wilde stellen in de Kronenkamer van het Berghotel. Die vraag werd immers aan alle workshops gesteld. Na enige aarzeling, “het is toch nog maar een stukje steen…….”, als je het anders formuleerde was het een uitkomst van anderhalf uur lekker met steen bezig te zijn geweest.
Ik had gezorgd voor kleine houten blokjes, gladde stukjes marmer als consoles voor hun “producten” een mooi stukje papier om de naam van de “kunstenaar” op te zetten. Uiteindelijk hebben we met zijn allen geëxposeerd , en zijn de stukken steen bewonderd.
Het was fijn om een workshop te geven ter gelegenheid van ons derde Powerlustrumfeest!!
Maria Bakker
Gesprek over levenskunst
De deelnemers voerden een open en associatief gesprek over wat voor hen levenskunst betekent. Startpunt waren de lezing en vragen van Herma Meulenkamp, een tekst van de gespreksleiders over kernpunten en vragen in de filosofie van de levenskunst en persoonlijke ideeën en ervaringen.
Het gesprek concentreerde zich op de zorg voor jezelf en zorg voor de ander en de spanning die dit kan oproepen en op de vraag hoe je in de ‘derde’ levensfase het leven actief, mooi en goed houdt.
Het voorstel om een reeks huiskamerbijeenkomsten op te zetten om verder door te praten over thema’s van de levenskunst werd door de meeste deelnemers omarmd. In de Power nieuwsbrief zal binnenkort het initiatief bekend worden gemaakt.
Hans van Ewijk
Enthousiaste fotografen delen ervaringen en ideeën
In de Workshop Treffende Foto’s Maken deelden de deelnemers en de inleider, Martin de Graaf, foto’s om daaruit lessen te leren over wat een treffende foto is en hoe je die kunt maken. Iedere deelnemer had van tevoren een ‘treffende foto’ ingestuurd en Martin voegde daar een groot aantal foto’s en richtlijnen en adviezen aan toe. Hij liet ook zien hoe de foto’s van de deelnemers met simpele ingrepen nog mooier of boeiender konden worden.
De discussie was levendig, boeiend en leerzaam en de workshop ging tot ver na de beoogde eindtijd door. We kwamen slechts aan de helft van de presentatie toe en bespraken vooral landschaps- en natuurfoto’s. Misschien komen we ooit nog eens aan de tweede helft toe?
Bekijken / bespreken film THUISKOMEN
Een film waarin een man, meneer Hertog, wordt geportretteerd die noodgedwongen verhuist naar een andere wereld, een verzorgingshuis. Een omgeving die hem helemaal niet aanstaat, of toch wel?
Een film van Bernard Bussemaker, woonachtig in Schothorst, en Tess Löwenhardt en opgenomen in De Koperhorst in Amersfoort.
Tijdens het gesprek over de film ging het vooral over:
- wat is je verandervermogen in ongewenste omstandigheden?
- laat vroegtijdig het besef toe dat er mogelijk beperkingen op je af komen
- durf tijdig om hulp te vragen en hulp te accepteren
- blijf bezig, blijf nieuwsgierig en blijf je verwonderen
- oefen in het maken van verbinding met anderen
Geeft dit een reden om over bovenstaande punten verder te spreken met elkaar, laat het dan even weten.
Hans van Berkel
Naast de ruim 30 Power-deelnemers die zich voor deze workshop hadden aangemeld hebben ook de mensen van de workshop Stiltewandeling deelgenomen. Die wandeling kon vanwege het slechte weer niet doorgaan.